 Wysłany: Pią 11:44, 21 Lip 2006 Temat postu: |
|
| Trochę takich sadystów na świecie niestety też jest... | |
| Wysłany: Pią 11:23, 21 Lip 2006 Temat postu: |
|
Nie mógł być pewny, że będzie cierpieć... Może wcale go nie kochała? A on ją ot tak zarżnął. Sadysta jeden:( |
|
| Wysłany: Czw 22:12, 20 Lip 2006 Temat postu: |
|
Motyw śmierci to mój ulubiony motyw  Można powiedzieć, że motyw przewodni w mojej twórczości Egoizm jak egoizm... To była inna forma opiekuńczości i troski... On po prostu nie chciał, żeby ona cierpiała... |
|
| Wysłany: Czw 8:12, 20 Lip 2006 Temat postu: |
|
| I znów pojawia się motyw śmierci... Jednak tym razem nie samobójczej - morderstwo wg mnie jest nawet ciekawsze. Zabić kogoś, kogo się kochało, lub kocha. Egoistyczne... | |
| Wysłany: Śro 22:38, 19 Lip 2006 Temat postu: Ofelia... |
|
| Żeby zrozumieć koniec tego opowiadania trzeba sobie znaleźć obraz John'a Everett'a Millais'a "Ofelia" (tudzież "Śmierć Ofelii", taka pani z "Hamleta" Szekspira )
"Ofelia" Byli wprost idealną parą… Bardzo się kochali i pokazywali to całemu światu. Joel był gwiazdą- liderem zespołu Good Charlotte, który odnosił na świecie coraz większy sukces. Vanessa- była zwykła dziewczyną. Skończyła liceum i poznałam Joela, który mógł sobie pozwolić na to, aby jego dziewczyna nigdzie nie pracowała. - Pamiętasz, jak się poznaliśmy?- powiedziała do niego leżąc obok - Pewnie, nie zapomnę tego nigdy- na jego twarzy pojawił się lekki uśmiech Vanessa była kelnerką w jednej z restauracji w Los Angeles. W pierwszym dniu swojej pracy wylała na Joela kilka drinków i tak wszystko się zaczęło… - Ubierz się- powiedział i sam podniósł się z łóżka- Za pół godziny mamy spotkanie, a potem koncert Wstała i posłusznie zrobiła, co jej kazał. Opuścili ekskluzywny hotel w Miami i udali się na spotkanie w telewizji. Vanessa bardzo lubiła pozostałą część zespołu… Z wzajemnością zresztą… - Cześć, chłopaki!- każdy z nich dostał od niej buziaka w policzek - Pięknie dziś wyglądasz- zasypywał ją komplementami bliźniak Joela, Benji Po występnie poszli do kawiarni - … I wtedy wszedł Joel… Wyobrażacie sobie jego minę?- rozśmieszał wszystkich Paul- basista Dziewczyna popijała swoje kokosowe cappuccino i patrzyła przez okno. Mamusia pocieszała dziecko, które właśnie się przewróciło. Tak bardzo brakowało jej takich wspomnień z dzieciństwa… Kolorowo nie było nigdy… Ojciec pił od zawsze, a matka dołączyła do niego zaraz po tym, jak urodziła się Vanessa. Żyje właściwie tylko dlatego, że zajmowała się nią jej wspaniała babcia, która niestety rok temu odeszła z tego świata. Jedyne wspomnienie z dzieciństwa to wieczna ciemność, bo w domu nigdy nie było prądu… - Co o tym myślisz, Van?- Benji wyrwał ją z zamyślenia- Vanessa?!?! - No? A o co chodzi?- odezwała się po chwili - O to, czy idziesz z nami jutro na plażę- wytłumaczył jej Billy- drugi gitarzysta - Pewnie, ze tak- dziewczyna uśmiechnęłam się do swoich przyjaciół - Joel, coś ty taki małomówny?- zauważył Chris - Myślę- odpowiedział chłopak - To faktycznie coś nowego u ciebie- podsumował brata Benji, ale ten w ogóle nie zwrócił na to uwagi - Możemy już się zbierać, tak nawiasem mówiąc- powiedział Paul - No to chodźmy!- wszyscy się podnieśli i poszli do taksówki Dochodziła 17… Koncert miał się zacząć za godzinę. Cały zespół jeszcze raz przypomniał sobie listę granych piosenek. Potem każdy nastrajał swój instrument. Vanessa rozmawiała z Chrisem, który jako jedyny nie miał co robić, bo jego perkusja stała już na scenie, pod którą zaczęli powoli zbierać się fani czekający na występ. - A teraz zespół, na który wszyscy czekacie: Good Charlotte!!!- krzyczał ktoś ze sceny Rozległy się brawa… Vanessa widziała wszystko zza kulis. Kochała ich piosenki, te teksty mówiące o prawdziwym życiu, a nie kolejnej nieszczęśliwej miłości… - „Oh my love, please don’t cry, I’ll wash my bloody hands and we’ll start a new life…”*- Joel zaczynał śpiewać właśnie jej ulubiony utwór Ta piosenka opowiadała o chłopaku, który zakochał się w pewnej dziewczynie, ale ona była już z innym i z miłości podciął drugiemu gardło… Jeszcze kilka piosenek i koncert się skończył - To teraz idziemy do baru!- zaproponował Billy - Niezły pomysł- przytaknęła mu reszta Po godzinie siedzieli w jednym z lokali w Miami. Każdy zamówił sobie innego drinka. Vanessa delektowała się smakiem Love Juice- soku miłości. Gadali i śmiali się- właściwie to, co zawsze - Widać między wami ewidentną różnicę- mówiła dziewczyna porównując tatuaże Joela i jego brata- Benji, to ty jesteś bardziej stuknięty Uwielbiała uśmiech starszego bliźniaka i ten jego dołeczek w policzku -Ty za to nie masz w ogóle tatuaży- Benji wystawił jej język- I jesteś mało punkowa - Mało punkowa?! O, ty!- udawała, że go dusi- Popatrz tylko- też pokazała mu język - Kiedy zrobiłaś tego kolczyka?- zapytał Chris - Jakieś 2 tygodnie temu- odpowiedziała popijając drinka- Wy naprawdę ślepi jesteście… Nikt nie zauważył… Pomijając Joela… - Oj, bo…- próbował dyskutować Billy, ale wszyscy zaczęli się śmiać Siedzieli w barze jeszcze dobre 2 godziny. Śmiali się, wygłupiali, planowali kilka kolejnych dni… Vanessa kochała chłopaków- każdego na swój własny sposób… Joel był tego wieczora jakby nieobecny… Błądził wzrokiem po ścianach i w ogóle nie skupiał się na słowach reszty zespołu. - Dalej myślisz?- dogryzał bratu Benji - Tak, cały czas…- i dalej pogrążył się w rozmyślaniach - On jakiś dziwny dzisiaj jest…- zauważył Paul- Uważaj na niego, Van… Może się już upił- uśmiechnęliśmy się do siebie Po 11 zdecydowali się wracać do hotelu. Droga nie była długa, więc postanowili się przejść w tą piękną wrześniową noc. Atmosfera miasta była niesamowita… Wszystkie budynki miały świetną iluminację. Hotele odróżniało lekko różowe światło. I jeszcze te rośliny rosnące na ulicach… Miami to piękne miasto… Po 15 minutach znajdowali się już przed wejściem do swojego hotelu - Vanessa, może się przejdziemy?- Joel nie musiał jej długo namawiać - Pa, chłopcy- dziewczyna dała im znowu całusa w policzek, a chłopak wymienił z nimi uścisk ręki Wypożyczyli samochód i pojechali do zielonego lasku za miasto. Joel zaparkował i oboje wysiedli z wozu. Chłopak objął ją ramieniem. Szli tak, całkowicie w siebie wpatrzeni i w sobie zakochani. Zbliżała się północ… To jednak nie przeszkadzało im w czerpaniu ze spaceru miłych chwil. Zatrzymali się przy małym strumyczku. - Van, jaka ty jesteś piękna… Proszę, daj mi rękę i zamknij oczy…- powiedział Joel po chwili milczenia - Ale…- nie skończyła, bo chłopak położył jej palec na ustach - Ciiiii… Nic nie mów… Just close your eyes… Zamykając oczy widziała, jak Joel wyciągał coś z kieszeni spodni. Wiedziała, że to właśnie ten moment… Że jej chłopak zaraz wyciągnie pierścionek i zada jej bardzo ważne pytanie… Podała mu rękę… W tym momencie poczuła tylko silny, piekący ból… Joel zamiast włożyć pierścionek na jej palec przeciął jej żyły na prawej ręce. Siłą zrobił to samo na lewej - Joel…- z jej oczu równocześnie popłynęły dwie łzy - Kocham cię…- powiedział- Patrz na mnie… Chcę widzieć, jak umierasz…- trzymał ją, żeby nie uciekła - Dlaczego…- szeptała ostatkiem sił - Wszystko z miłości… Nie możemy już być razem, a nie chcę, żebyś cierpiała- mówił zupełnie niewzruszony tą sytuacją Ze stoickim spokojem patrzył, jak odchodzi osoba bliska jego sercu… Nie uronił nawet jednej łzy… A przecież najgorsza zbrodnia to zabić miłość… Wziął jej martwe ciało, ostatni raz pocałował jej lodowate już usta i położył w zimnej wodzie strumyka, blisko brzegu. Jej zakrwawione ręce ułożył wzdłuż ciała i podniósł tak, że wyglądały, jakby były w geście pojednania. Otworzył jej usta i oczy… Joel tak bardzo lubił obrazy Millais’a… * "My bloody valentine", Good Chalotte |
|