 Wysłany: Wto 15:33, 25 Sie 2009 Temat postu: "Monolog ze spisanymi snami" |
|
| „Monolog ze spisanymi snami”
Wysublimowanym dotykiem Gładzisz wyimaginowany policzek Wymyślonej przeze mnie postaci Lecz zaraz znika jej oddech Myślisz, ze umiera Znika jej ciało Przeraziłeś się, gdzie ona jest? Spójrz w ogień Co widzisz? Spalone na popiół setki stron Jej uśmiech i oddech Jej ciało i głos Jej życie Spłonęło, bo chciałam Uśmierciłam ją bo była moja Bo takie miałam prawo Bo chciałam pobawić się w Boga Nie mów mi proszę, ze jestem zła Ja jestem dobra Dobra w krzywdzeniu Ciebie Ale nadal dobra Do szpiku kości Cudownie dobra Nie płacz, wymyślę Ci nową Nową postać do kochania Czemu nie chcesz? Wiesz, ze to nie jest trudne Będzie lepsza od poprzedniej… Czemu do mnie krzyczysz? Ja się tylko o Ciebie troszczę Zamilcz! Patrz… Niknie Ci oddech Gasną iskry w oczach Pustką otulam Cię I nagle znikasz A ja się śmieję I wrzucam kolejne zapisane strony Do czerwonego ognia I niszczę Ciebie, bo jesteś skomplikowany Bo nie rozumiałam Cię Gdy byłeś żywy… A teraz Epilog swych myśli spiszę Zrobię Ci grób osnuty jej snami Pogrzebię Cię w słowach na kartkach papieru Kończąc monolog z kimś kogo nie ma… |
|
