 Wysłany: Wto 19:33, 09 Lut 2010 Temat postu: |
|
Dwa pierwsze wersy- rymy albo wszędzie, albo nigdzie. 
"Już kagańca nie nos wcale! " - literówka - nos -> noś. "Wróg to wróg cza go zniszczyć"- jak już to "trza". "Zniszczę, spalę jeśli trzeba "- odnośnie wersu cytowanego wcześniej - w takim wypadku są zbyt blisko siebie umiejscowione, zwłaszcza, że "trza" jako regionalizm (z tego co się orientuję), zwraca na siebie uwagę, więc blisko położone, podobne słowo je przypomina przez co "nasila" bliskość i podczas czytania to słychać, ale nie jest to bardzo rażące - do przemyślenia dla autora. "Gorszy od wszystkiego co ujrzałeś "- zmień budowę, za bardzo "pachnie" prozą w stosunku do całości, zwłaszcza, że jest otoczony wersami na pograniczu. "Tchórzy, zdrajców i kłamstw w twarz "- bardzo duże nagromadzenie "w" co tworzy jedno duże "F" przy czytaniu. "Zdechniesz tu i teraz, już " - moim zdaniem fajne było by podkreślenie "już". "żegnaj się do Boga "- zawsze wydawało mi się, że można się do Boga modlić i żegnać z, albo przeżegnać za, ale jako nie-wyznawca mogę się mylić.
"No i rundkę po mym świecie "- niemalże patos i zaduma w całym wierszu, a na koniec zajawka do kolegów z podwórka "No i on wtedy(...)"- neeeeeee.... Zmień obowiązkowo. "Chcecie widzieć? "- w pierwszej chwili czyta się to jako "chcecie wiedzieć", i chyba bardziej poprawną formą jest "chcecie zobaczyć?" niż "chcecie widzieć"? Dodatkowo mam wrażenie, że na sam koniec przesadziłeś z ilością zaimków - jakieś 10-12 ostatnich wersów, rzecz jasna nie w każdym z nich. Dodatkowo wkradły się tam też rymy, których zaniechałeś po paru na początku i pisałam już o tym wyżej.
Pozdrawiam. |
|
| Wysłany: Pią 23:52, 08 Sty 2010 Temat postu: |
|
| Ciekawy i bardzo dobry,tylko-Uciekaj gdzie pieprz rośnie... Trochę dziecinne jak na ten wiersz.[/b] | |
| Wysłany: Śro 0:00, 06 Sty 2010 Temat postu: Gniew |
|
| Gniewie mój okrutny, srogi
Pokaż wszystkim swoje rogi No i nadziej wrogów moich By poczuli smak krwi swojej Bo nie będzie już litości Tylko jęki, płacz i łzy I błaganie na kolanach Gniewie mój uwalniam Cię I pozwolę na swawole Rób co chcesz, siej zniszczenie Ludzi z ziemią równaj jeśli chcesz Mam to gdzieś jak oni mnie Gniewie mój i wybawienie moje Już kagańca nie nos wcale! Już łańcuchy zrzuć na ziemie! Już Cię dyby nie krepują! Już wolności poczuj smak! No i utocz krew mych wrogów! Wróg człowiekiem ? Skądże znowu! Wróg to wróg cza go zniszczyć Gniew to moje ujście siły Gniew to moja zemsta sroga Gniew to zlepek złych doświadczeń Gniew to śmierć jest dla was wszystkich Nie stawajcie mi na drodze Zniszczę, spalę jeśli trzeba Gniew nie wstrzyma się przed nikim Gniew - tyranem bez sumienia Teraz widzisz czym jest gniew? Gorszy niż koszmary senne Gorszy od wszystkiego co ujrzałeś Chcesz mu uciec? Jeśli zdołasz.... Lecz ucieczki przed nim nie ma Gdyż nie lubi on najbardziej Tchórzy, zdrajców i kłamstw w twarz To uciekaj gdzie pieprz rośnie... Tam już pieprzu nie ma wcale Tylko popiół, zgliszcza, śmierć Nie ma ratunku Zdechniesz tu i teraz, już I nie żegnaj się do Boga Którego dopiero teraz widzisz Gniew pozbawi cie wnet głowy Już daremne twe czcze mowy Już za tobą stoi, czeka I popłynie krwista rzeka Gniew mój jest okrutny, zły Pokazuje już swe kły To był przedsmak uwolnienia Gniewu mego nie prawdziwy Ale we mnie on wciąż jest Zbiera siły na pobudkę No i rundkę po mym świecie Chcecie widzieć? To możecie ... |
|